reCORCHOlis

carafio, recoiro, comendo en coiros, mmm como me gustan os pementos de padrón, coma a Shinchan, ou ao revés, recoiro, non sei, ou fago q não, ou facemos f ao cadrado, cun pouco de lecitina por aquí e substancias de salmón pra alérxicos a NON AMC, éche o q hai, un sinfín de historias clínicas e gardas: o q non perdes. Go away, lisca, iscalle! fus fus, nin borras, nin borrás, novas tendas en casasnovas, x ter amigos ricos unha quedou pobre, aínda hai cousas q che debo pese a ter detalles coma naide, segues a ser unha cousa q detrás da lúa, intúo cando te ispes q segues a procurar moito máis ca unha pateira dunha noite, las cosas q nunca te dije: non quero chegar a cantar, x iso mañá mesmo, vou cortar o cabelo trás dunha lúa cabaleireira, e á noite como marca a tradición meracha: undeMERA, nonsi¿? onde estás q non te vexo, encántalles xogar a se matar, descanso q teñen veña a deixar un pouco de vida en cada cabicha, trás delas, o fume q aliña traxedia e horror q voltará obrigarme dicirche pese a seres vea q agora me irriga, xq chegas e arteria xq logo te vas, pese a iso, sempre haberá unha éstase de sangue e varices ou ata hemorroides e farame, dixen obrigarame nun futuro far far away a dicirche adeus, dicirche: o q nunca che dixen coma vai unhas liñas, coma quen inspira un chisco de pegamento ou de papel de arroz, pés húmidos: cultivo de arroz: este vran vietnam. Non é x ti a manta, é pola miña esperanza (hope) a q o amor q vai chegar sexa coma aquel q a ela lle escapou un día, e tememos nós q unha bota de tacón nos marque a ferro candente: coma da túa pertenza: abandoar o vicio, andamos niso. vaia días/noites: a carne purifica o olvido!