lunes, 6 de octubre de 2008

chalés pra pobres!¡


menos House e máis chalés pra pobres!!

un escote nun tren, un curso q empesa, mentres empezamos dous ou tres, cheiro a cebola e pemento na tixola, non, non son poeta de alfándega e de despensa, se cadra se o leite calla ti disque outorgas, non hai quen te ature, nin quen faga bo de ti, eu fixen q non vin, ti: q non te deches conta, e abofé q rematarei suando á túa beira: dicía o mariño arrentes da rede. Non hai bombilla que che chegue nin sequera co teu costume de acender candeas, as de cheiro, non as aguanto, como feden, e as túas costas peludas q ben ulen, triptongo de hiatos e música de gardel, e canto me gusta q me espertes pra te ir buscar auga ao oasis, preguiceiro, lacazán e pousa e pousa e pousa, e non é o mesmo ter mozo q moza!!

ai linda
eu heite de amar
de dia ó sol
e de noite ao luar
(cancão "popular" do norte de portugal)


(q chusquiño me quedou hoxe, nonsi¿?)

No hay comentarios: